Φωτογραφικό σεμινάριο με τον Πάρι Πετρίδη στις ΦΣΚ 2017
Πάρις Πετρίδης (φωτ. Σίμος Σαλτιέλ)
Οι Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων 2017 (27/9-1/10) θα συμπεριλάβουν φωτογραφικό σεμινάριο με τον Πάρι Πετρίδη, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες φωτογράφους της γενιάς του. Το σεμινάριο αποτελείται από δύο τρίωρες συναντήσεις την Πέμπτη 28/9, όπου θεωρία, πρακτική και ερμηνεία αλληλοσυμπληρώνονται. Απευθύνεται εξίσου σε επαγγελματίες, ερασιτέχνες και φιλότεχνους εν γένει.
Στην πρωινή συνάντηση θα παρουσιαστεί το φωτογραφικό έργο του εισηγητή. Στόχος του η κατανόηση του συντακτικού και της πολυσημίας της φωτογραφικής εικόνας μέσα από διαφορετικές θεματικές, επιτελεστικές πρακτικές, ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Tο απόγευμα θα αφιερωθεί αποκλειστικά σε κριτική συζήτηση και συμβουλευτική καθοδήγηση με αφορμή τις φωτογραφίες των ίδιων των συμμετεχόντων.
Το κόστος συμμετοχής είναι 30 € και για τις δύο συναντήσεις. Ο αριθμός συμμετεχόντων περιορίζεται σε 20 συνολικά άτομα. Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν, παρακαλούνται να εκδηλώσουν προκαταβολικά το ενδιαφέρον τους στη διεύθυνση mail@photokythera.gr.
Δείτε:
http://www.parispetridis.com
https://www.facebook.com/KytheraPhotoEncounters/
Πάρις Πατρίδης, «Αποθήκη», από τη σειρά «Τα Ρωμαίικα σχολεία της Πόλης»
Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων 2016 – Πρόγραμμα
Γεωργία Μπάντιου, Έκθεση Νέων Ελλήνων Φωτογράφων, ΦΣΚ 2016
Δημοσιεύθηκε το πρόγραμμα των Φωτογραφικών Συναντήσεων Κυθήρων 2016, που θα διεξαχθούν από 28 Σεπτεμβρίου μέχρι 2 Οκτωβρίου. Το εκθεσιακό πρόγραμμα επικεντρώνεται φέτος στην ουμανιστική φωτογραφία στην Ελλάδα, από τα πορτραίτα ηλικιωμένων Ελλήνων επιζώντων των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης της Αρτέμιδος Αλκαλάη, μέχρι τους σύγχρονους απόηχους των στρατοπέδων που αναπόφευκτα διαβλέπουμε στις σκοτεινές φωτογραφίες προσφύγων στην Ειδομένη του Δημήτρη Ραπακούση. Ανάμεσά τους, η προσωπική αναζήτηση οικογενείας και πατρίδας της Κατερίνας Καλογεράκη, στην κλασική πλέον εργασία «Η γη του πατέρα μου».
Το Συνέδριο για την Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας (30/9-1/10) συμπεριλαμβάνει παρουσίαση της έκθεσης «Μια άλλη ζωή» στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης από τον καινούργιο διευθυντή του μουσείου Ηρακλή Παπαϊωάννου και την Πηνελόπη Πετσίνη, αναφορά στο προσωπικό τους έργο από την Ελένη Μαλιγκούρα και την Αρτέμιδα Αλκαλάη, διάλεξη του Μανώλη Σκούφια για το φωτογραφικό βιβλίο, προβολή της ταινίας aPolis της φωτογράφου Κατερίνας Τζόβα, διάλεξη της Βασιλικής Γεωργίου με θέμα την εργασία των παραδοσιακών «αλατάρηδων» των Κυθήρων, και στρογγυλή τράπεζα και ανοιχτή συζήτηση με τους Νίκο Παναγιωτόπουλο, Κωστή Αντωνιάδη και Ηρακλή Παπαϊωάννου για το Φωτογραφικό Κέντρο Αθηνών και την επίδραση που είχε το κέντρο στη σύγχρονη ελληνική φωτογραφία.
Ακολουθεί το πλήρες εκθεσιακό πρόγραμμα.
- Έκθεση Νέων Ελλήνων Φωτογράφων
Κυθηραϊκός Σύνδεσμος, Χώρα / εγκαίνια Πέμπτη 29/9
Η παραδοσιακή ομαδική έκθεση, που αποσκοπεί στην παρουσίαση νέων και πρωτοεμφανιζόμενων Ελλήνων φωτογράφων.
- Δημήτρης Ραπακούσης, «Ειδομένη»
Μερκάτο, Χώρα / εγκαίνια Πέμπτη 29/9
«Η συρμάτινη πύλη πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή όταν οι προβολείς φώτιζαν τα περιγράμματα των ανθρώπων με τα τρία νούμερα μεγαλύτερα παπούτσια, τυλιγμένων σε κουβέρτες».
- Κατερίνα Καλογεράκη, «Η γη του πατέρα μου»
Παλαιό Δημοτικό Σχολείο, Κάλαμος / εγκαίνια Παρασκευή 30/9
Μετά από αρκετά χρόνια διαμονής στην Aγγλία, η Kαλογεράκη επιστρέφει και φωτογραφίζει τη γενέτειρά της Κρήτη, προσπαθώντας να κατανοήσει τη γη και τους ανθρώπους και, μέσα από αυτά, την ίδια της την ταυτότητα.
- Άρτεμις Αλκαλάη, «Επιζώντες: Οι Έλληνες της Shoah»
Πολυχώρος Τέχνης Ζείδωρος, Καψάλι / εγκαίνια Σάββατο 1/10
H Άρτεμις Αλκαλάη αναζητεί εδώ και χρόνια τους υπερήλικες πλέον Έλληνες Εβραίους που επέζησαν από το στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς.
- Μυρσίνη Κουτλή, «On Definitions»
Γκαλερί Follow Your Art, Καψάλι / εγκαίνια Σάββατο 1/10
Εργασία βραβευμένη στις Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων 2015
Για πληροφορίες σχετικά με διαμονή και μετάβαση προς και από τα Κύθηρα, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να επικοινωνήσουν με την Όλγα Φωτεινάκη στο τηλέφωνο 27360 39130 (πρωινές ώρες).
Τακτικές πληροφορίες για τις Συναντήσεις αναρτώνται στην καινούργια ιστοσελίδα
των ΦΣΚ, http://www.photokythera.gr, καθώς και στο facebook: www.facebook.com/KytheraPhotoEncounters/.
Ένας Ναύαρχος Φαροφύλακας
Ο Φιλοσοφώφ με στολή φαροφύλακα
Ο Νικόλαος Φιλοσοφώφ του Νικολάου και της Σοφίας γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 28 Απριλίου του 1867, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με βαθείες ρίζες στη στρατιωτική και πολιτική διοίκηση της Τσαρικής Ρωσίας. Ο πατέρας του, αξιωματικός του αυτοκρατορικού στόλου, υπηρέτησε ως γραμματέας της (Ρωσικής καταγωγής) βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων, ενώ ο παππούς του, Ν. Ιλλαριόνοβιτς Φιλοσοφώφ ήταν ήρωας του Ρωσοτουρκικού πόλεμου του 1828-29.
Φοίτησε στη Ρωσική Σχολή του Αυτοκρατορικού Ναυτικού από την οποία αποφοίτησε το 1887. Με τον βαθμό του αρχικελευστή, ο Φιλοσοφώφ υπηρέτησε για πρώτη φορά στο νεότευκτο θωρηκτό Pamiat Azova («Μνήμη του Αζώβ»). Τον Νοέμβριο 1890, το θωρηκτό επέπλευσε από το Κρόνσταντ για ένα μεγάλο ταξίδι στη Μεσόγειο και τον Ειρηνικό ωκεανό, μεταφέροντας τον διάδοχο του Ρωσικού θρόνου και μελλοντικό αυτοκράτορα, τσάρεβιτς Νικόλαο. Στον Πειραιά, ο τσάρεβιτς έγινε δεκτός από τους Έλληνες βασιλείς, και ο Φιλοσοφώφ παρουσιάσθηκε στη βασίλισσα Όλγα από τον πατέρα του. Στο υπόλοιπο πολύμηνο ταξίδι συμμετείχε και ο Έλλην πρίγκιπας Γεώργιος, θεμελιώνοντας έτσι τη γνωριμία του νεαρού αξιωματικού με τους δύο συνομηλίκούς του πρίγκιπες. Το 1896, ο Φιλοσοφώφ διορίστηκε υποπλοίαρχος στην αυτοκρατορική θαλαμηγό Polyarnaya Zvezda («Αστέρι του Βορρά»). Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα, Ευγενία Πουκάλοβα, με την οποία απέκτησε δύο υιούς.
Κατά παράξενο τρόπο, η ζωή και η καριέρα του Φιλοσοφώφ τον έφερναν συνέχεια σε σχέση με την Ελλάδα. Το 1900, η αδελφή του Όλγα ονομάσθηκε κυρία των τιμών της πριγκίπισσας Μαρίας, κόρης της βασίλισσας των Ελλήνων Όλγας, ενώ το 1902 ο ίδιος διορίστηκε διοικητής του Ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο βρισκόμενος έτσι ξανά σε επαφή με τον πρίγκιπα Γεώργιο, τότε ύπατο αρμοστή της Κρήτης. Ένα από τα αποτελέσματα των γνωριμιών και επαφών αυτών, τόσο με τη βασιλική οικογένεια όσο και με Έλληνες συναδέλφους, ήταν να μάθει καλά τα ελληνικά.
The Admiral Who Became a Lighthouse Keeper
Ο Φιλοσοφώφ στο κατάστρωμα Ρωσικού πολεμικού / Filososfov on the deck of a Russian Navy vessel
Nikolay Filosofov, the son of Nikolay and Sofia, was born in St. Petersburg on 28 April 1867, born into an aristocratic family with its roots deep in the civil and military administration of Tsarist Russia. His father, an officer in the imperial navy, served as private secretary to Queen Olga of Greece, who was of Russian origin, while his grandfather, N. Illarionovich Filosofov, had been a much-decorated hero of the 1828-29 Russo-Turkish war.
He graduated from the Imperial Russian Naval Academy in 1887. His first posting as a midshipman was to the newly launched armoured cruiser Pamiat Azova (“Memory of Azov”). In November 1890, the cruiser sailed from Kronstadt on a round-the-world cruise through the Mediterranean and on to the Pacific, carrying the Russian Crown Prince and future Tsar Nicolas. In Piraeus, the Tsarevich was welcomed by the Greek royal family, and Filosofov was presented to Queen Olga by his father. The travellers were joined for the rest of the months-long journey by prince Michael of Greece, marking the beginning of a firm acquaintance between the young naval officer and the two princes, his contemporaries. In 1896, Filosofov was posted to the royal yacht Polyarnaya Zvezda (“Polar Star”) with the rank of lieutenant. That same year he married his first wife, Eugenia Poukalova, by whom he had two sons.
In some strange way, Filosofov’s life and career became closely entwined with Greece. In 1900, his sister Olga became lady-in-waiting to princess Maria, daughter of Queen Olga of Greece, and in 1902 he was appointed to the command of Russia’s Mediterranean squadron, bringing once again into contact with prince George, then High Commissioner of Crete. Once result of these contacts and visits, both with the royal family and with fellow naval officers, was that he became fluent in Greek.
Ο ιπποτικός σταυρός του Ναυάρχου Φιλοσοφώφ
Ένα από τα ποιό ενδιαφέροντα κειμήλια του αείμνηστου Νικολάου Φιλοσοφώφ, φωτογραφία του οποίου δημοσιεύθηκε στο «Ημερολόγιο» που αφιέρωσε στον Ναύαρχο η Κοινότητα Αντικυθήρων το 2009, είναι ένα παράσημο από χρυσό και σμάλτο, σε σχήμα σταυρού εξαρτώμενου από εστεμμένο μονόγραμμα. Σύμφωνα με τη λεζάντα της δημοσίευσης, πρόκειται για παράσημο «πιθανόν από τη θητεία του στη λεγεώνα των Ξένων». Το μόνο όμως βέβαιο είναι πως καμία σχέση δεν έχει με τη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων.
Η ανάγλυφη σφραγίδα πάνω στην οποία ακουμπάει το παράσημο περιπλέκει ακόμα περισσότερο το μυστήριο, αφού σχετίζεται μεν με παράσημο – όχι όμως το εικονιζόμενο. Το παλαιάς ρωσικής γραφής και ορθογραφίας κείμενο της ανάγλυφης σφραγίδας, ПЕУАТЬ ИМПЕРАТОРСКАГО ОРАЕНА СВЯТІЯ АННЬІ, μεταφράζεται «Σφραγίς του Αυτοκρατορικού Τάγματος της Αγίας Άννας». Πράγματι, το εν λόγω παράσημο, που μνημονεύει την πριγκίπισσα Άννα Πέτροβνα, κόρη του Πέτρου του Μεγάλου, απονέμονταν συχνά στα μέλη του αυτοκρατορικού οίκου και στους οικείους του· άρα δεν αποκλείεται να είχε απονεμηθεί κάποτε και στον Φιλοσοφώφ, ακόμα και μετα-επαναστατικά. Δυστυχώς, ο Σταυρός της Αγίας Άννας σε τίποτα δεν μοιάζει με τον εικονιζόμενο!
Τα εμφανή στοιχεία του παρασήμου δεν παραπέμπουν στη Ρωσία. Η επιγραφή πάνω στον σταυρό, “GUD/OG/KON/GEN” δεν είναι γραμμένη στα κυριλλικά, και σίγουρα δεν είναι Ρωσική – μάλλον Σκανδιναβική γλώσσα θυμίζει. Το μονόγραμμα είναι που θα καθοδηγήσει τελικά την έρευνα: τα αρχικά “C” και “R” και ανάμεσά τους, ο λατινικός αριθμός “IX”. Το στέμμα υποδηλώνει βασίλειο, ενώ το λατινικό “R” είναι εδώ το αρχικό γράμμα των λέξεων Rex ή Regina. Πρόκειται, δηλαδή, για βασιλικό άτομο με αρχικό “C”, το ένατο δυναστικά με το ίδιο όνομα. Ένα μόνον άτομο πληροί τις προϋποθέσεις αυτές τη δεδομένη χρονική περίοδο: ο βασιλεύς Χριστιανός Θ’, ο Christian IX της Δανίας, που βασίλεψε από το 1863 μέχρι το 1906.
The lighthouse keeper of Antikythera and the Knight’s Cross
Emperor Alexander III and his family at the court of King Christian IX of Denmark
One of the more fascinating relics associated with the legendary Nicolas Filosofov, the imperial Russian naval officer who ended his life as keeper of the Antikythera lighthouse, is a mysterious decoration in the shape of a gold and enamel cross depending from a crowned monogram. A photograph of the decoration was included in the calendar devoted to the Admiral by the Commune of Antikythera in 2009, and according to the caption it is “probably a medal dating from his service with the Foreign Legion”. If one thing is more certain than another, it is that the medal has absolutely no connection with the French Légion Étrangere.
The blind-stamp document which forms the background to the photograph lends a further layer of confusion to the mystery, since while it does indeed refer to a decoration, it’s the wrong decoration. The text circling the blindstamp is in old-fashioned Russian and reads ПЕУАТЬ ИМПЕРАТОРСКАГО ОРАЕНА СВЯТІЯ АННЬІ – “Seal of the Imperial Order of Saint Anna”. The medals of this order, which commemorated princess Anna Petrovna, daughter of Peter the Great, were indeed often awarded to members of the imperial household and their courtiers, which means that it might well have been at some point been acquired by Filosofov, perhaps even after the revolution. Unfortunately, the Cross of Saint Anna bears no resemblance whatsoever to the one illustrated!
The Sound of Kythera
The Sound of Kythera – Roaming Kythera with your ears as the guide
If you had to describe Kythera with one sound, which one would it be? Would it be the whoosh of the wind in the alleys of Chora? The babble of the flowing water in the springs of Amir Ali or the rhythm of the chain dances in the summer festivals? It is a maelstrom of sounds and noises that overwhelm your mind: sounds of animals, voices of people, machine noise or even the sound of the old narratives about the haunted voices of Koulouthra and the sound of Xenolaos.
Since last December, a group of high school students from the General Lyceum of Kythera, have undertook the challenging task to explore the history of Kythera through the sounds of the island, under the guidance of Dionysis Anemogiannis, manager of the project The Sound of Kythera. The project is in fact a novel programme that takes advantage of the new technologies in order to explore the cultural heritage of Kythera. In this multilevel youth-training and cultural program, the students of the General Lyceum of Kythera will collaborate with experts from the fields of sound technology, arts, anthropology and environment, in order to record and creatively use the most salient sounds of Kythera.
Ο ήχος των Κυθήρων
The Sound of Kythera – Περιηγήσεις στα Κύθηρα με οδηγό το αυτί
Αν έπρεπε να περιγράψεις τα Κύθηρα με έναν ήχο, ποιος ήχος θα ήταν αυτός; Μήπως το σφύριγμα του ανέμου στα στενά της Χώρας; Το κελάρυσμα του νερού στις πηγές του Αμίρ Αλί ή μήπως ο ρυθμός των κυκλικών χορών στα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου; Μια δίνη ήχων και θορύβων αδιαχώριστων κυριεύει τον νου: από ήχους ζώων, φωνές ανθρώπων, θόρυβο μηχανημάτων μέχρι τον ήχο των παλαιών αφηγήσεων για τις στοιχειωμένες φωνές των κούλουθρων και τον θόρυβο του ξενολαού.
Το δύσκολο εγχείρημα να αναδείξουν τα Κύθηρα και την ιστορία τους μέσα από τους ήχους του νησιού ανέλαβαν ήδη από τον προηγούμενο Δεκέμβρη, μια ομάδα μαθητών της πρώτης και δευτέρας λυκείου των Κυθήρων, υπό την καθοδήγηση του Διονύση Ανεμογιάννη, υπεύθυνου της πρωτοβουλίας The Sound of Kythera (Ο Ήχος των Κυθήρων). Το The Sound of Kythera είναι ένα πρόγραμμα πρωτότυπο, που χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες προκειμένου να αναδείξει την πολιτιστική κληρονομιά των Κυθήρων. Σε αυτό το πολυεπίπεδο εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πρόγραμμα, οι μαθητές από το λύκειο των Κυθήρων, συνεργάζονται με ειδικούς από τα πεδία της τεχνολογίας ήχου, των εικαστικών, της ανθρωπολογίας και του περιβάλλοντος, προκειμένου να καταγράψουν και να αξιοποιήσουν δημιουργικά τους πιο χαρακτηριστικούς ήχους των Κυθήρων.
Ο Γιώργος Χατζηνίκος και τα Κύθηρα
Παναγιώτης Λευθέρης
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΣ / GIORGOS HADZINIKOS
Η σχέση του Γιώργου Χατζηνίκου με τα Κύθηρα υπήρξε εξαιτίας της συζύγου του Τίνας, το γένος Κρίθαρη, η οποία ήταν Κυθήρια. Για δεκαετίες, ο δάσκαλος, δεν παρέλειπε να κατεβαίνει κάθε Ιούλιο στο νησί, όπου διατηρούσε σπίτι δίπλα στην θάλασσα, για να κάνει τα μπάνια του. Με τα χρόνια ανέπτυξε σχέσεις με κάποια άτομα που έμεναν μόνιμα εκεί και ήταν γνωστός, τουλάχιστον σαν όνομα, στην τοπική κοινωνία, ως ένας διεθνούς φήμης μουσικός.
Ένας πολύ καλός του φίλος από το νησί, ήταν και ο Ολλανδός μηχανικός αλλά και ικανότατος πιανίστας, Γιώργος Κόκσμα, που ήλθε στα Κύθηρα το 1963 ως απεσταλμένος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, για να βοηθήσει στην δημιουργία υποδομών, και τελικά εγκαταστάθηκε εκεί μόνιμα. Στο σπίτι του, χτισμένο έξω από το χωριό, στην πλαγιά ενός λόφου με θέα την θάλασσα, διατηρούσε και ένα πιάνο με ουρά.
Η δημιουργία του Μεσαίου Πελάγους
Μία από τις σημαντικότερες ιστορικές δημοσιεύσεις της τελευταίας δεκαετίας, ο 672-σελίδων τόμος The Making of the Middle Sea: A History of the Mediterranean from the Beginning to the Emergence of the Classical World, του καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστήμιου του Cambridge Cyprian Broodbank, αρχίζει με τέσσερις σελίδες αφιερωμένες εξολοκλήρου στα Κύθηρα. Ο καθηγητής Broodbank υπήρξε συνδιευθυντής του Kythera Island Project που διοργάνωσαν από κοινού η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών και το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Λονδίνου. Από το 1998 μέχρι το 2001, οι συνεργαζόμενοι αρχαιολόγοι και εθελοντές διερεύνησαν εκατό τετραγωνικά χιλιόμετρα του νησιού, δηλαδή περίπου το 36% το συνολικού εμβαδού. Από αυτά, τα 43 τ.χ. διερευνήθηκαν σπιθαμή προς σπιθαμή. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών ερευνητικών εποχών, εντοπίσθηκαν διακόσιες περίπου τοποθεσίες αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
ΤΡΙΠΕΛΑΓΟ 